Camperstress

Twee maanden met een camper rondtrekken. Dat is een hele uitdaging als je weet dat de leefoppervlakte zo’n 12 vierkante meter is. Dat vraagt nogal wat aanpassingsvermogen. Met een camper op pad is een ware relatietraining. Wij hebben namelijk beiden een behoorlijke persoonlijke ruimte nodig. Dus het samen doorbrengen in een camper doet een beroep op onze relationele gebruiksaanwijzing. 
Zo’n camper zit buitengewoon vernuftig in elkaar. Alle hoekjes en gaatjes zijn gevuld maar de bewegingsruimte is nogal beperkt. Je loopt elkaar voortdurend in de weg. Wil je iets pakken dan staat de ander voor je neus. Dus het vraagt nogal wat geduld en zeker organisatietalent. Een taakverdeling is zeker gewenst. Wij merken dat het niet-feministische standaard patroon automatisch wordt opgepakt. Hetty doet de was, poetst een beetje en organiseert de boodschappen. Jan zorgt dat het chemisch toilet wordt geleegd. Fresh water tijdig wordt gevuld en het vuile water wordt afgevoerd. Maar we mopperen niet. Integendeel het bevalt ons steeds beter. Laatst vroeg iemand op de app of wij iets missen nu wij voor langere tijd van huis zijn. Het antwoord is simpel: Niets.